Πατέρας ασελγούσε στο αυτιστικό παιδί του!

Στο περιθώριο των όσων συγκλονίζουν το πανελλήνιο με τη δολοφονία της 4χρονης Άννυς από τον πατέρα της, μια καταδίκη χθες από δικαστήριο της Λάρισας, άλλου πατέρα, για κατάχρηση σε ασέλγεια και απόπειρα κατ' εξακολούθηση, ήρθε να προστεθεί σε βάρος του 16χρονου γιου του, που είναι αυτιστικό άτομο! Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λάρισας, καταδίκασε 47χρονο σε ποινή κάθειρξης 15 ετών, όπως και πρωτόδικα, χωρίς να μειώσει στο ελάχιστο την πρωτόδικη ποινή, ούτε να δεχτεί κάποιο ελαφρυντικό.

Τα γεγονότα συνέβησαν από τον Φεβρουάριο του 2008 μέχρι τον Ιανουάριο του 2010, οπότε και αποκαλύφθηκε η υπόθεση. Την τελευταία φορά κι από τις φωνές του παιδιού, παρενέβη και η μάνα, που κατάγγειλε το γεγονός στην αστυνομία. Στην αποκάλυψη συνετέλεσαν και δύο καθηγήτριες του ιδρύματος, όπου φοιτούσε το παιδί, στις οποίες «ανοίχτηκε» κι ανέφερε πολλά συμβάντα. Οι δύο γυναίκες ήταν και βασικοί μάρτυρες της υπόθεσης. Ο κατηγορούμενος αρνήθηκε τις πράξεις, όπως και πρωτόδικα. Μετά την καταδίκη, οδηγήθηκε στις φυλακές Τρικάλων, όπου κρατείτο.

Ε. Ρ.

* Να επανεξεταστεί η θέσπιση της θανατικής ποινής ζητά, το Κίνημα Ελληνικής Επαναφοράς, με αφορμή τη δολοφονία της 4χρονης από τον πατέρα της και σε δελτίο Τύπου, αναφέρει μεταξύ άλλων: «Η κράτηση στις φυλακές και η έκτιση των ποινών γίνονται για το σωφρονισμό των καταδικασθέντων. Υπάρχει έστω κι ένας άνθρωπος που να πιστεύει ότι υφίσταται περιθώριο σωφρονισμού για το εν λόγω «άτομο» και για τους όμοιούς του; Η απάντηση είναι όχι κατηγορηματικά κι αυτό έχει αποδειχθεί πολλές φορές στο παρελθόν διότι όταν τέτοιοι εγκληματίες αποφυλακίζονται, οι περισσότεροι συνεχίζουν να πράττουν τα ίδια ή παρόμοια εγκλήματα. Άρα το επιχείρημα μερικών δήθεν προοδευτικών περί σωφρονισμού δεν ισχύει. Εν αντιθέσει, παρόμοιοι εγκληματίες με τον παραπάνω αν εφαρμόζονταν η θανατική ποινή θα το σκέφτονταν πολύ αν θα έπρατταν τέτοιου είδους εγκλήματα. Είναι καιρός ως κράτος και ως πολιτεία να επανεξετάσουμε τη θέσπιση της θανατικής ποινής για ορισμένα ειδεχθή εγκλήματα όπως αυτό της παιδεραστίας, των κατά συρροή δολοφονιών αλλά και άλλων φρικιαστικών εγκλημάτων. Δεν θέλουμε να ξέρουμε πώς αισθάνεται ο γονιός ενός κακοποιημένου παιδιού... Έτσι λοιπόν η θανατική ποινή πρέπει σε ορισμένες περιπτώσεις να εφαρμόζεται για δύο λόγους. Πρώτον για παραδειγματισμό και δεύτερον για τη μείωση της εγκληματικότητας. Τέλος καλούμε όλα τα κόμματα αλλά και τους τοπικούς βουλευτές με αφορμή αυτό το αποτρόπαιο γεγονός να πάρουν δημοσίως θέση για το θέμα της επαναφοράς της θανατικής ποινής».

Π.Γ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ