Ανάρτηση στο facebook απο τον Σύλλογο των Απανταχού Αποδήμων Σκαμνιωτών ο Όλυμπος
Σας δημοσιεύουμε επιστολή του
Ιωάννη Α. Αγοραστού
Ομότιμου Καθηγητή Ιατρικής
Αριστοτελείου Πανεπιστημίου
Θεσσαλονίκης
Θεσσαλονίκη 20-2-2015
Ιωάννη Α. Αγοραστού
Ομότιμου Καθηγητή Ιατρικής
Αριστοτελείου Πανεπιστημίου
Θεσσαλονίκης
Θεσσαλονίκη 20-2-2015
Καθαρό Νερό για τους Σκαμνιώτες της Συκαμινέας
Σκαμνιά
Ορεινο χωριό στους πρόποδες της νότιας πλευράς του
Ολύμπου. Πετρόκτιστα σπίτια, διώροφα με πλάκες για
σκεπή. Βομβαρδίστηκε το Μάρτιο του 1943 και κάηκε
τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς από τους Γέρμανούς.
Μόνο την εκκλησία, της Αγίας Τριάδας, δεν έκαψαν οι
Γέρμανοι. Γκρέμισαν όμως και τις πέτρινες καμάρες από
τις οποίες περνούσαν οι σωλήνες που έφερναν το νερό στο
χωριό. Έτσι δεν είχε νερό το καμένο χωριο.
Κάποιοι κάτοικοι προσπάθησαν να βολευτούν στα καμένα
σπίτια. Οι περισσότεροι Σκαμνιώτες, όμως, εγκατέλειψαν
το κατεστραμμένο χωριό και εγκαταστάθηκαν στον κάμπο, κοντά
στα κτήματα τους, σε κατασκευές-αποθήκες διάσπαρτες στα
χωράφια τους. Έτσι δημιουργήθηκε η Νέα Σκαμνιά σε μία απόσταση
έξη με επτά χιλιόμετρα από το παλιό χωριό.
Πριν μπορέσουν να συνέλθουν από την ολοκληρωτική καταστροφή,
άρχισε ο εμφύλιος και η αναγκαστική μετεγκατάσταση των κατοίκων
για να απομονωθούν οι αντάρτες. Με το τέλος του εμφυλίου αρκετοί
Σκαμνιώτες επανήλθαν και έκτισαν τα σπίτια τους στη νέα θέση που
είχαν επιλέξει μετά το κάψιμο του χωριού.
Ωστόσο μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα αρκετοί Σκαμνιώτες
ξαναέφυγαν προς μεγαλύτερα κέντρα και κάποιοι μετανάστευσαν
στο εξωτερικό.
Κάποιοι όμως έμειναν στο χωριό και επιμένουν να καλλιεργούν
τα κτήματα και να εκτρέφουν διάφορα ζώα.
Ουσιαστικά το χωριό κτίστηκε στη θέση αυτή τη δεκαετία
του πενήντα.
Από τότε αντιμετώπιζε πρόβλημα με το νερό. Δεν έφτανε
το νερό. Όσο χρησιμοποιούσαν τις στάμνες για νερό,
επαρκούσαν οι δύο βρύσες του χωριού καθ βολεύονταν οι
Σκαμνιώτες, που επέμειναν να ζήσουν εκεί, παρά τις δύσκολες
συνθήκες.
Όταν χρειάστηκε να γίνει δίκτυο ύδρευσης δεν επαρκούσε
το νερό για να πάει στα σπίτια.
Οι γεωτρήσεις που έγιναν αύξησαν την ποσότητα του νερού
αλλά χάλσαν την ποιότητα. Το νερό κρίθηκε ακατάλληλο.
Δηλαδή εξήντα χρόνια οι Σκαμνιώτες της Συκαμινέας έχουν
πρόβλημα με το νερό. ΤΟ ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΟ ΣΥΣΤΑΤΙΚΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.
Μήπως οι υπέυθυνοι, ο Δήμος Ελασσόνας και η Περιφέρεια
Θεσσαλίας πρέπει να ενδιαφερθούν για να έχουν, και οι
εναπομείναντες Σκαμνιώτες στη Συκαμινέα, επάρκεια
καθαρού νερού για να πίνουν, να μαγειρεύουν και να
πλένονται;
Στις 20 Απριλίου 2015 συμληρώνονται εβδομήντα δύο
χρόνια από τότε που οι Γερμανοί κατέστρεψαν μαζί με την
παλιά Σκαμνιά και την ύδρευση.
Μετά από εξήντα χρόνια, από τη δημιουργία του
καινούργιου χωριού, δικαιούνται και οι Σκαμνιώτες, που
επέλεξαν να ζήσουν εκεί που έζησαν οι γονείς και παππουδες
τους, να αποκτήσουν επάρκεια ΚΑΘΑΡΟΥ ΝΕΡΟΥ.
Είναι γνωστό, ότι, οι αποφάσεις για πηγές και δίκτυα
ύδρευσης, όσο δεν υλοποιούνται, δεν προσφέρουν τίποτε
στους διψασμένους.
Ορεινο χωριό στους πρόποδες της νότιας πλευράς του
Ολύμπου. Πετρόκτιστα σπίτια, διώροφα με πλάκες για
σκεπή. Βομβαρδίστηκε το Μάρτιο του 1943 και κάηκε
τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς από τους Γέρμανούς.
Μόνο την εκκλησία, της Αγίας Τριάδας, δεν έκαψαν οι
Γέρμανοι. Γκρέμισαν όμως και τις πέτρινες καμάρες από
τις οποίες περνούσαν οι σωλήνες που έφερναν το νερό στο
χωριό. Έτσι δεν είχε νερό το καμένο χωριο.
Κάποιοι κάτοικοι προσπάθησαν να βολευτούν στα καμένα
σπίτια. Οι περισσότεροι Σκαμνιώτες, όμως, εγκατέλειψαν
το κατεστραμμένο χωριό και εγκαταστάθηκαν στον κάμπο, κοντά
στα κτήματα τους, σε κατασκευές-αποθήκες διάσπαρτες στα
χωράφια τους. Έτσι δημιουργήθηκε η Νέα Σκαμνιά σε μία απόσταση
έξη με επτά χιλιόμετρα από το παλιό χωριό.
Πριν μπορέσουν να συνέλθουν από την ολοκληρωτική καταστροφή,
άρχισε ο εμφύλιος και η αναγκαστική μετεγκατάσταση των κατοίκων
για να απομονωθούν οι αντάρτες. Με το τέλος του εμφυλίου αρκετοί
Σκαμνιώτες επανήλθαν και έκτισαν τα σπίτια τους στη νέα θέση που
είχαν επιλέξει μετά το κάψιμο του χωριού.
Ωστόσο μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα αρκετοί Σκαμνιώτες
ξαναέφυγαν προς μεγαλύτερα κέντρα και κάποιοι μετανάστευσαν
στο εξωτερικό.
Κάποιοι όμως έμειναν στο χωριό και επιμένουν να καλλιεργούν
τα κτήματα και να εκτρέφουν διάφορα ζώα.
Ουσιαστικά το χωριό κτίστηκε στη θέση αυτή τη δεκαετία
του πενήντα.
Από τότε αντιμετώπιζε πρόβλημα με το νερό. Δεν έφτανε
το νερό. Όσο χρησιμοποιούσαν τις στάμνες για νερό,
επαρκούσαν οι δύο βρύσες του χωριού καθ βολεύονταν οι
Σκαμνιώτες, που επέμειναν να ζήσουν εκεί, παρά τις δύσκολες
συνθήκες.
Όταν χρειάστηκε να γίνει δίκτυο ύδρευσης δεν επαρκούσε
το νερό για να πάει στα σπίτια.
Οι γεωτρήσεις που έγιναν αύξησαν την ποσότητα του νερού
αλλά χάλσαν την ποιότητα. Το νερό κρίθηκε ακατάλληλο.
Δηλαδή εξήντα χρόνια οι Σκαμνιώτες της Συκαμινέας έχουν
πρόβλημα με το νερό. ΤΟ ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΟ ΣΥΣΤΑΤΙΚΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.
Μήπως οι υπέυθυνοι, ο Δήμος Ελασσόνας και η Περιφέρεια
Θεσσαλίας πρέπει να ενδιαφερθούν για να έχουν, και οι
εναπομείναντες Σκαμνιώτες στη Συκαμινέα, επάρκεια
καθαρού νερού για να πίνουν, να μαγειρεύουν και να
πλένονται;
Στις 20 Απριλίου 2015 συμληρώνονται εβδομήντα δύο
χρόνια από τότε που οι Γερμανοί κατέστρεψαν μαζί με την
παλιά Σκαμνιά και την ύδρευση.
Μετά από εξήντα χρόνια, από τη δημιουργία του
καινούργιου χωριού, δικαιούνται και οι Σκαμνιώτες, που
επέλεξαν να ζήσουν εκεί που έζησαν οι γονείς και παππουδες
τους, να αποκτήσουν επάρκεια ΚΑΘΑΡΟΥ ΝΕΡΟΥ.
Είναι γνωστό, ότι, οι αποφάσεις για πηγές και δίκτυα
ύδρευσης, όσο δεν υλοποιούνται, δεν προσφέρουν τίποτε
στους διψασμένους.
Ιωάννης Α. Αγοραστός
Ομότιμος Καθηγητής Ιατρικής
Αριστοτελείου Πανεπιστημίου
Θεσσαλονίκης
Ομότιμος Καθηγητής Ιατρικής
Αριστοτελείου Πανεπιστημίου
Θεσσαλονίκης
ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΟΥΝ ΣΕ ΠΟΙΑ ΦΑΣΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΗΤΟ ΈΡΓΟ......ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΣΥΚΑΜΙΝΕΑΣ ΝΑ ΠΙΟΥΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΕΡΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΡΥΣΕΣ ΤΩΝ ΣΠΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ ΕΜΦΙΑΛΩΜΕΝΟ ΝΕΡΟ..;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.