Του Γιώργου Ρούστα
Αισιοδοξία από τη μία για τα αποθέματα νερού, με αφορμή τον βροχερό χειμώνα και τη δροσερή άνοιξη και προβληματισμός από την άλλη για τη συνεχιζόμενη απουσία πολιτικής βούλησης να δρομολογήσει την κατασκευή βασικών έργων υποδομής που θα αξιοποιούν τα επιφανειακά ύδατα και δεν θα φεύγει το νερό στη θάλασσα επικρατεί στις τάξεις των Λαρισαίων αρδευτών, με αφορμή την έναρξη σε λίγες μέρες των ποτισμάτων σε αγροτικές καλλιέργειες.
Συνήθως τους καλοκαιρινούς μήνες γινόμασταν θεατές ενός άτυπου πολέμου μεταξύ αγροτών και τοπικών φορέων των νομών Λάρισας και Καρδίτσας για την ποσότητα των νερών που θα έρθουν στην περιοχή μας από την λίμνη Πλαστήρα. Συνήθως τα πνεύματα οξύνονταν όταν μεσουρανούσαν οι νομαρχίες, με τις τοπικιστικές αντιλήψεις να κυριαρχούν. Με την κατάργηση των νομαρχιών και τη θεσμοθέτηση των αιρετών Περιφερειών το πρόβλημα μειώθηκε, καθώς παρατηρήθηκε διάθεση συνεργασίας και συντονισμού για να κερδίσουν όλοι. Για παράδειγμα πέρυσι όσο επικρατούσε η περιφερειακή συνείδηση και αλληλεγγύη το νερό της λίμνης Πλαστήρα, έστω και λιγοστό έφτανε στα παρακάρλια του νομού Λάρισας, τα οποία συνήθως διψούν για νερό. Μόλις οι προεκλογικές και μετεκλογικές σκοπιμότητες έκαναν την εμφάνιση τους, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση «αγρίεψε», σταμάτησε τις διαπραγματεύσεις, με αποτέλεσμα οι αγρότες της Μελίας να μην κάνουν το τελευταίο πότισμα της αρδευτικής περιόδου.
Φέτος ο Δήμος Σμοκόβου φρόντισε εγκαίρως (πριν λίγες μέρες) να δημοσιοποιήσει την ανησυχία του για τα υδάτινα αποθέματα της ομώνυμης λίμνης, καλώντας τον τοπικό ΤΟΕΒ σε συζήτηση, αν και πρόθεσή του δεν ήταν ο διάλογος με τον Οργανισμό Εγγείων Βελτιώσεων, αλλά προφανώς να στείλει μήνυμα στη Λάρισα να ξεχάσει το νερό από την Καρδίτσα. Υπενθυμίζεται ότι τα νερά από τη λίμνη Πλαστήρα και Σμοκόβου διέρχονται από Βλοχό και Μεταμόρφωση Καρδίτσας, συναντούν τον Πηνειό στο Κεραμίδι στο νομό Τρικάλων και φτάνουν στο κεντρικό αντλιοστάσιο του ΤΟΕΒ Πηνειού, στο ύψος του κόμβου Συκουρίου στη Λάρισα, όπου αναλαμβάνει τη διαχείριση των υδάτων ο ΤΟΕΒ Πηνειού, ο οποίος είναι υποχρεωμένος με μια συνετή διαχείριση να εξασφαλίσει νερό σε όλα τα χωριά της επιρροής του. Μέχρι τέλος Ιουνίου οι αρδευτές εκμεταλλεύονται τα επιφανειακά ύδατα (βρόχινα νερά) και με τη βοήθεια των 13 Ταμιευτήρων που διαθέτει ο Οργανισμός παρέχεται το νερό στα χωράφια. Συνήθως τέλος Ιουνίου, αρχές Ιουλίου ο ΤΟΕΒ Πηνειού αρχίζει να ζητά νερό από τη λίμνη Πλαστήρα, κάτι που θα συμβεί και φέτος, με την ελπίδα να πρυτανεύσει η αλληλεγγύη και όχι οι τοπικές αντιπαλότητες.
Και επειδή τα βασικά έργα υποδομής που θα εξασφαλίσουν νερό και τους δύσκολους καλοκαιρινούς μήνες του Ιουλίου και του Αυγούστου στον θεσσαλικό κάμπο δεν φαίνονται στον ορίζοντα, οι αγρότες που δεν γνωρίζουν από κόντρες και δεν ανέχονται πολιτικό συνδικαλισμό στις πλάτες τους στέλνουν ένα μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση: Ναι στην περιφερειακή συνείδηση, στην αλληλεγγύη και στην συναδελφικότητα, με τους αρμόδιους φορείς να επιβάλουν την πολιτική της σφιχτής και συνετής διαχείρισης του νερού και να μην επικρατήσουν μικροκομματικές και τοπικιστικές αντιλήψεις. Δεν γίνεται τον Ιανουάριο να βρίσκονται δίπλα δίπλα στα μπλόκα της εθνικής οδού, διεκδικώντας λύση των προβλημάτων από την κυβέρνηση και περί τα μέσα Ιουλίου οι ίδιοι άνθρωποι να είναι στα χαρακώματα, διεκδικώντας περισσότερο νερό, αδιαφορώντας τι θα απογίνει το άνυδρο χωράφι του συναδέλφου τους.
Π.Γ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Φωτ. αρχείου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου